اول مهر روزی دیرینه و تاریخی در فرهنگ‌نامه‌ی مهرگان و تلألؤ مهر آگاهی و فرهنگ است.
مهر و آگاهی و فرهنگ، از اول مهر سال ۱۳۵۸ تبدیل به یک ناقوس شد؛ ناقوس بیداری. مصاف آگاهی و آزادی با جهل و ارتجاع از مهر ۱۳۵۸ در مدارس و دانشگاه‌ها شروع شد.
نزدیک سه دهه بعد در مقاله‌یی خواندم [متأسفانه یادداشت‌برداری نکردم] که مشکل جمهوری اسلامی از اول با دانش‌آموز و دانشجو شروع شد. این استنتاج خیلی منطبق بر واقعیت‌های طی شده در ۴۵ گذشته است.
در تبارشناسی نسل انقلاب سال ۱۳۵۷ شاهدیم که اکثریت نسل برآمده از آن انقلاب آزادی‌خواه، از فروردین ۵۸ به بعد، تماماً ضد ارتجاع آخوندی حاکم شد. آن نسل، دانش‌آموزان و دانشجویان بودند. نسلی که در جریان انقلاب ۱۳۵۷ هم هیچ پیوندی با افکار و عقیده و فرهنگ خمینی و خمینی‌صفتان نداشت ولی تضاد اصلی آن دوران ایجاب می‌کرد که زبان در کام کشد و انقلاب را با خواسته‌ها و آرزوها و رؤیاهایی که داشت، پیش ببرد.
نبرد دانش‌آموز و دانشجو از پاییز ۱۳۵۸ تا هم‌اکنون، یک روز و سال هم علیه ارتجاع قرون وسطایی ولایی ــ حوزوی تعطیل نشده و سکون نداشته است. خمینی و خامنه‌ای هر کاری کردند که مدارس و دانشگاه را زیر مجموعه‌ی حوزه‌های جهل و جنایت‌شان کنند، نتوانستند. کودتای فرهنگی راه انداختند، عقیدتی ــ سیاسی در مدارس تحمیل کردند، معلمان و استادان مستقل را تصفیه و اخراج کردند، فرهنگ ضد ملی و ضد ایرانیِ اسلام و مذهب آخوندی را به کتاب‌های درسی تحمیل کردند ولی نبرد نوخواهیِ دانش‌آموز و دانشجو متوقف نشد که بیشتر هم شد و سر از قیام‌های پیاپی درآورد.
خالص‌سازی دانشگاه‌ها و لابد به‌دنبالش خالص‌سازی مدارس، هیچ آبی برای این رژیم انسان‌ستیز ضد ایرانی گرم نخواهد کرد. کار، بیخ دارد. نبرد دو فرهنگ با دو انسان تربیت‌شده در این دو فرهنگ است. فرهنگ غالب ایران‌زمین، تسلیم‌بشو به فرهنگ متعلق به قرون وسطا با شاخص‌های بارز تمامیت‌خواهی و انحصارطلبی و زن‌ستیز و خرافه‌زیست نبوده و نیست و نخواهد شد. در نبرد این دو فرهنگ، مدارس و دانشگاه‌های ایران و زنان ایران در صف مقدم علیه پلیدترین ارتجاع تاریخ ایران هستند. هر سال تحصیلی هم که بگذرد، این نبرد داغ‌تر و مونیستی‌تر خواهد شد. بگذار خامنه‌ای جانی و نان‌خورهای مزدور به‌اصطلاح فرهنگی‌اش، چماق سرکوب و تصفیه در مدارس و دانشگاه‌ها را بالاتر ببرند. این تنها راه‌شان است؛ چرا که صحنه‌ی فرهنگ و مدارس و دانشگاه و سراسر ایران را باخته‌اند.
سال تحصیلی ۱۴۰۲ از پی قیام ۱۴۰۱ برآمده است. قیامی که نظام ولایی را برای همیشه در ایران‌زمین تعیین تکلیف نهایی کرده است. اکثریت جاویدنامان و شقایق‌های این قیام، نسل نوجوان و جوان هستند. آثار این خاطره‌های زخمی و تعیین تکلیف سیاسیِ ناجمهور ملاسالار ، بی‌شک نبرد مدارس و دانشگاه‌ها علیه ارتجاع پلید ضد فرهنگ و آگاهی و آزادی را به ژرفاهای بیشتر و عرصه‌های گسترده‌تر در راستای رهایی ایران‌زمین از اشغالگران ولایی، سوق خواهد داد.
۱ مهر ۱۴۰۲
