این طبیعی است که قیام بزرگ و سراسری پس از چهار ماه، جبهه‌یی جدید بگشاید. این قانون‌مند است که قیام باید به پله‌یی بالاتر پای نهد. این جبهه و این پله چیست‌اند؟
در یادداشت‌های پیشین اشاره کردیم که مرحله‌ی جدید قیام، به‌طور قانون‌مند باید ظهور آلترناتیو باشد. نشانیِ مشخصه‌های آلترناتیو را از میان شعارهای کف خیابان دادیم: مرگ بر دیکتاتور / چه بی‌حجاب، چه باحجاب ــ پیش به‌سوی انقلاب / نه سلطنت، نه رهبری ــ دموکراسی، برابری / این آخرین پیامه ــ هدف کل نظامه / بسیجی، سپاهی ــ دشمن ما شمایی.
این شعارها، هم استراتژی قیام را مشخص کرده‌اند هم نشانی آلترناتیو را می‌دهند:
جایگزینی از درون نظام ولایت فقیه به‌طور مطلق رد شده است.
آلترناتیو هرگونه دیکتاتوری یا پیشینه‌ی دیکتاتوری با هر رنگ و لعابی رد شده است.
بازی با دین و حجاب و چماق کردن آن از درون حکومت و بیرون حکومت، رد شده است.
سلطنت شاهی و سلطنت فقهی رد شده است. در چهار ماه گذشته بیش از همیشه اثبات شد که هیچ «جریان سیاسی» اعم از رفرمیست، اصلاح‌طلب و سلطنت‌طلب در جامعه ایران وجود ندارد.
هدف قیام، کل نظام جمهوری اسلامی با تمام باندها و ارکان و ساختار آن است.
بازوی اصلیِ نگهدارنده‌ی دشمن اصلی بالفعل ایران، بسیج و سپاه پاسدارن است.
این‌ها شاخص‌های شعور تاریخی و شعور سیاسی در این مرحله از قیام بزرگ و سراسری هستند. چرا؟ زیرا منطبق بر منافع ملی و تاریخیِ ایران‌زمین‌اند.
حالا وقتی تمام خط‌وخطوط شیطان‌سازی و آلترناتیوسازی و اپوزیسیون‌سازی نظام ولایی و اتاق فکر آن در این چهار ماه سوخته است، به‌فکر منحرف کردن اذهان از سمت‌وسوی رادیکال قیام افتاده‌اند. حالا مجریان سابق تلویزیون جمهوری اسلامی و مجریان جشن‌های دهه فجر نظام بعلاوه برخی چهره‌ها که تا دیروز فراخوان به رأی به حسن روحانی می‌دادند و با محمود احمدی‌نژاد خوش و بش می‌کردند، می‌خواهند به‌زعم خودشان برای مردم ایران «وکیل» بتراشند!
یعنی تاریخ پرپیچ‌وخم ایران معاصر با چندین جنبش بزرگ سیاسی و ضد استعماری و ضد دیکتاتوری‌های شاهی و شیخی، با تمام درس‌ها و تجربیاتش،
با شاهدان و حاضرانش،
با هزاران شقایق سرخ فدیه‌ی راه آزادی،
با سنگین‌ترین بهای ممکن برای ریشه‌کنی هرگونه دیکتاتوری،
اکنون که چهار ماه است سخت درگیر بیرون کردن مهیب‌ترین نیروی ارتجاع مذهبی هستند، منتظرند که مجری تلویزیون جمهوری اسلامی و ورزشکار هم‌رأی حسن روحانی با پشتیبانی سربازان گمنام امام زمان، در یک عملیات بسیار پیچیده، برایشان سرنوشت تعیین کنند و «وکیل» معرفی نمایند! آن‌هم به‌اصطلاح وکیلی تکیه‌داده به دیکتاتور مخلوع جنایت‌کار و چپاولگر که خودش در آبان ۱۳۵۷ اعتراف کرد که حکومتش غرق فساد بوده است. به‌اصطلاح «وکیل»ی که اصلاً خودش هیچ اصالتی جز ارثیه اسم و عنوان پدری ندارد، کسی که هیچ سابقه‌ی سیاسی و مبارزه با جمهوری اسلامی ندارد، کسی که تمام ۴۴ سال گذشته را در خارج ایران با پول غارت‌شده از مردم ایران خوش گذرانده، کسی که بارها اعلام علنی کرده که غم‌خوار سپاه پاسدارن و منجی سر کار نگه‌داشتن سپاه است، کسی که فاقد کوچک‌ترین پرنسیپ سیاسی است که لااقل در اظهار نظر علنی، به اعتقاد و پوشش زنان جهان کاری نداشته باشد. کسی که به‌اصطلاح هوادارانش بر روی اینترنت جز فحاشی و لمپنی و تهدید به ترور و رفتار فاشیستی، هیچ استدلال و منطقی سرشان نمی‌شود و ایشان هم هیچ برائتی از این دسته‌جات خدمتگزار خلص جمهوری اسلامی ندارد. کسی که سایبری جمهوری اسلامی برای منحرف کردن مسیر قیام و شیطان‌سازی علیه نیروهای مبارز و مجاهد، تمام‌عیار پشتیبان تبلیغی، پشتیبان فالوری و پشتیبان ترند کردن خودش و لابی‌ها و اسپانسرهایش است.
این به‌اصطلاح کمپین، معرف تلاشی عجولانه با نهایت بی‌خردی و فقدان شعور سیاسی است. اکثریت قاطع مردم ایران به‌طور خاص در یک دهه قیام پیاپی که قیام ۱۴۰۱ در کاکل آن می‌درخشد، اراده‌یی جز عبور از تمام دیکتاتوری‌های موروثی شاهی و شیخی و سلطانی نداشته و ندارند. این کمال شعور تاریخی و سیاسی مردم ایران است که از نبرد ۴۴ ساله با تمامیت نظام ولایت فقیه برآمده است. حافظه تاریخی بعلاوه شعور تاریخی این مردم به آن‌ها نشانی داده است که محصول تعامل شاه و ملا در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ بوده است که منجر به ظهور خمینی ملعون شد.
لابی و اسپانسر شدن مجری تلویزیون جمهوری اسلامی و همراهانش برای معرفی «وکیل» پادشاهی برای گذار از نظام ولایت فقیه، طنزی برای تفریح خاطر مردمی است که آبشخور اصلی این لابی‌گری و اسپانسری را در اتاق فکر سربازان گمنام امام زمان اطلاعات کابینه‌ی ابراهیم رئیسی و سازمان اطلاعات سپاه پاسداران می‌دانند.
این توهین به شعور تاریخی و حافظه تاریخی مردم ایران، توهین به تمام جنبش‌های آزادی‌خواهانه در تاریخ معاصر ایران، توهین به زنان استثمارشده و سرکوب‌شده، توهین به صدهاهزار شقایق سرخ‌فام راه آزادی و دموکراسی و برابری در دو نظام شاهی و شیخی و توهین به هزاران زندانی سیاسی دو نظام شاهی و شیخی است.
۱ بهمن ۱۴۰۱
