به‌جست‌وجوی انسان
سنگ‌پاره‌های زمان برچیدم
به معبدهای زمینیان شدم
حجره در حجره، طاق در طاق
قاره در قاره، آفاق به آفاق؛
و یافتم:
نصرانی فرشته
نصرانی دیو.
مسلمان فرشته
مسلمان ابلیس.
یهودی فرشته
یهودی دیو.
ادیان رحیم
ادیان شقی.
بی‌دین فرشته
بی‌دین ابلیس.
به جست‌وجوی انسان
سنگ‌‌دیواره‌های زمان
ورق زدم
عشق را یافتم
ــ تبعیدیِ گریان
بی‌‌نوا، بی‌نان ــ
با چرک‌زخمی از انزوا!
چنین نوشت سفرنامه‌ام
فلسفیدن زحم را
انزوا را
انسان را
عشق را.
۱۷ آبان ۱۴۰۲
